Απ' το παρελθόν τρέχεις να κρυφτείς.
Το δικό σου, των άλλων
ίσως κι από την ανυπαρξία του δικού σου
Πολύτιμος φίλος για να είστε σε αντίθετες μεριές, που λες
Εγώ, η μικρή, αυτό έχω καταλάβει
Είμαι σίγουρη πως κι εσύ στα νέα σου χρόνια, αντίστοιχες παρατηρήσεις έκανες
Η διαφορά μας όμως είναι πως, εγώ δε θέλω να ξέρω για σένα
Και δεν έχει να κάνει με εγωισμό αυτή τη φορά
Ίσως γι' αυτό κιόλας να μιλάω τόσο,
για χαζά κι ανούσια
Είμαι ανούσια;
Ίσως
Τόσα "ίσως" μαζεμένα γύρω γύρω
Είμαι ένα μεγάλο "ΙΣΩΣ" καρφωμένο σ' ένα παλούκι κάπου σε μια πλατεία
ή λιγότερο ποιητικά, δεν έχω καταλάβει τίποτα για τον κόσμο
Εξάλλου, πώς αλλιώς εξηγείται το ότι κάποτε τον σπρώχνω
και κάποτε τον αγκαλιάζω;
Τι να σου πω
Θέτω ερωτήματα που ουδεμία σχέση έχουν με το πρόβλημα
(Ξέρεις ποιο πρόβλημα
Σου 'χω ξαναμιλήσει γι' αυτό
Και μάλιστα συνειδητοποίησα πως αυτό το πρόβλημα
είναι η πηγή όλων των προβλημάτων)
Έχουμε πλάκα
εμείς που νομίζουμε πως είμαστε σημαντικοί
Ίσως, λοιπόν,
εκείνη την ταινία
να την αδίκησα λίγο
Το να μπορεί κανείς να αποκτήσει λήθη
είναι ό,τι όλος ο ανθρώπινος πολιτισμός αξίζει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου