Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2016

Αίμα

credits: “Dream A Dream” Bang Photography


Κοιμάμαι πάνω σε λεκέδες από αίμα, σκεπτόμενη αυτά που δε μ' αφήνεις να αρθρώσω.
Το συνοφρύωμά μου δεν κρύβει περισσότερα από αυτά που είναι: ξεχασμένες εικόνες από ένα αβέβαιο μέλλον.
Ποτέ δεν βάπτισα την πραγματικότητα ερωμένη κι η αλήθεια είναι πως συνήθως φιλώ τα ακροδάχτυλα του φανταστικού.
Όμως, το να μην αποδέχεσαι το παιχνίδι μου ενώ με αυτό σου πρωτοσυστήθηκα, είναι αγενές και βάρβαρο.
Όλο λες πως θες να βοηθήσεις,
ενώ οι συμβιβασμένοι σου τρόποι αδυνατούν να κινηθούν,
λες κι είναι σακατεμένα σώματα.
Κρέμεσαι από νήματα κάμποσα, δεμένα στις άκρες τους με μια παλιά δαχτυλήθρα.
Κι εγώ το δέχομαι, συγκαταβατικά.
Αλλά απόψε σε ρωτάω: Εγώ τι φταίω;
Ποτέ δε θα σε βάλω να διαλέξεις ανάμεσα στο φαράγγι και τον ποταμό.
Αυτό δε σημαίνει όμως πως δε θα συνεχίσω να πνίγομαι απ' τις κουταλιές νερού που με αναγκάζεις να ρουφάω απ' τη μύτη.

1 σχόλιο:

  1. Καταπληκτική έκφραση για να δείξεις ό,τι θέλεις να πεις...
    Πρέπει να ξέρουμε what we sign up for κάθε φορά. Και να μην παίζουμε παιχνίδια που δεν είμαστε διατεθειμένοι να παίξουμε, ούτε να αναγκάζουμε κανέναν άλλον να τα παίξει.
    Η διαφορετικότητα στους χαρακτήρες είναι εντάξει, μέχρι το σημείο που ο ένας προσπαθεί να φέρει τον άλλον στα νερά του...

    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή