Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2016

Αντί υστερογράφου





Το τσαλιμιασμένο ράδιο πάντα θα παίζει
εκείνα τα τραγούδια
πρωινά που το στομάχι είναι αδειανή σπηλιά
και το βλέμμα μοιάζει, θαρρείς, νεκρού
ύστερα από βράδια
στα οποία παρέδωσες
στάζοντας
ένα κόμματι απ' την αριστερή μεριά
του θώρακα.
Το μόνο θετικό
βρίσκεται στα μικρά εφεδρικά πλάνα
με τα μισοάδεια μπυρομπούκαλα
και τις φωνές στο κεφάλι σου που
καλούν
ένα όνομα -για να μείνεις
ένα όνομα -για να πεθάνεις
ένα όνομα -για να εξηγήσεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου